Birkaç yüzyıl önce değişen dünyanın adalet dışı ve birçok insanı olumsuz yönde etkilemesiyle sorgulamalar da başlıyor. Bu sorgulamaların sonucu da bir anlam dünyasının içinde buluyor kendini insan.
Estetikten uzak yapılar, kalabalık içindeki yalnızlıklar, sistemli metal yığınlarının yollara dökülmesi ve gürültü kirliliği, birçok türden giderilmemiş açlıklar, ekran sihirbazlıkları ve ekranlara bağlı bağımlı insanlar çağımızın göstergeleri arasında.
Gün doğmadan yola düşen ve gece uykusundan mahrum insanları bekleyen sistemli cihazlar da bu çağın simgeleri arasında. Dört duvar arasındaki yarı karanlığa bırakırken kendini insan imkânların sınırladığı hayâlin peşinde sınırlı mutluluklar yaşıyor. Bulduğu ile yetinip ihtiyaç ve sorumluluklarını gidermek birçok kişi için bir mutluluk kaynağı.
Ucuzlatılan bir besini insanların çılgınca elde etme çabasına bir bakalım. Burada insan, ihtiyaç, besin ve madde söz konusu. En fazla kazananın en az kazanana etkisi söz konusu. Bir hükmetme ve güç hiyerarşisi söz konusu. Bağlayan ve bağlı olan söz konusu. Bir bağımlılık ve bağımsızlık söz konusu. Bu durumda insan düşünmeden edemiyor biz insanlar gerçekten fiziksel, biyolojik ve duygusal ihtiyaçlarımızı karşılamak için mi varız. Haz ve şehvet duygularımızı beslemek ve mutlu olmak için mi varız diye düşünebilir insan.
Bir de dünyaya ilk gelen insanın yerine koyalım kendimizi. Dünya sınırı dışında görülen ve tek bir insanın var olduğu dünya sınırı içindeki her türlü varlığı hayâl edin. Bu gördüklerinin insana faydası ve benim için gerekli mi diye. Sonra insan kendini keşfediyor. Açlığını ve ihtiyaç sahibi olduğunu. Küçük bir etki ile fiziksel olarak canı yandığını ve fiziksel acziyetini.
Zamanımızın artıklarından birisi ise tıp ve bilimin ilerlemesi. Tıp ile insan anatomisi ve biyolojisinin anlaşılması fiziksel olarak kendimizi bilmek için önemli. İnsanın varlığındaki sistem, düzen ve dengenin varlığı bilinirken genlerin, hormonların, atomlar ile bünyesindeki artı ve eksi kutupların varlığının da bir anlamı ya da bir amacı olmalı. Bilim ile de bütün varlıklar içinde yine sistem, düzen ve denge söz konusu. Onlarda da sistem düzen ve denge var insanda olduğu gibi. Varlıkların bir parçası olarak bütün varlıklarda sistem, düzen ve denge var ise bunun da bir anlamı ve amacı olmalı.
Varlıklardaki sistem, düzen ve dengenin bir tesadüf sonucunda var olduğunu kabul etmiyor aklımız. Her varlıkta atom adı verilen zerrenin ve içindeki artı ve eksi kutuplar da tesadüfen oluşamaz.
Bir de herkesin kabul ettiği unsur ise insanın ne kadar yaşarsa yaşasın bir gün ayrılacağı gerçeği. İnsan ayrılınca da toprak sahibi oluyor ayrıca. Toprak kucaklıyor ve kabul ediyor insanı. Belki de zoruna gidiyor toprağın bazı insanları kabul etmek. Belki de toprak için bir görevdir bu. Bilimle de öğreniyoruz insanda olan birçok maddenin toprakta olduğunu.
Dünya bir mekan ise insan bir misafir burada. Belki de bu mekâna ait değildir insan. Eğer insan bir misafir ise anlamı nedir her türlü hayat hengamesinin. Anlamı nedir insanın duygu ve düşüncelerine zarar vermesinin. Anlamı nedir dünyanın her türlü renklerine ve zevklerine sıkı sıkıya bağlı olmanın. Bir ayrılık var ise kendimizi yorarak ve yıpratarak kazandığımız malların ne anlamı var. Neye sahip olursan ol ya da neye hâkim olursan ol bir ayrılık sonucunda bunlar sana kalmayacaksa ne anlamı var gücün, şehvetin ve maddenin. Her türlü zevk ve haz duygusu gelip geçici ise bir ömrü buna adamanın ne anlamı var. Bütün bir dünyaya hâkim olsan ve bütün bir insanlığa hükmetsen ne anlamı var misafirliğin.
İhtiyaç sahibi isen ihtiyacını gidermek için çaba göster ama sendeki can ve duygu bütün insanlarda var.
Sendeki hak bütün insanlarda var. Senindeki duygu, düşünce, akıl, mantık her insanda var herşey benim için olsun diyen bencil, kibirli, müsrif insanoğlu. Herkes misafir ise anlamı nedir can yakmanın, gönül kırmanın, aldatmanın, kandırmanın. Anlamı nedir adaletin, barışın, sevginin, iyilik, doğruluk ve her türlü erdemlerin. Belki de bunlar misafirlik döneminde olması gereken unsur ve kurallar. Bu satırlar kendimizi bilmek için yazılmıştır.