Bir çocuk dünyaya geldiğinde, ona sadece sevgi dolu bir kucak değil, aynı zamanda bir atmosfer sunarız. O atmosferin içinde sevgi, güven, huzur ve bazen de çatışma vardır. Çocuk, kelimelerden önce duyguları hisseder. Anne ve babasının gözlerindeki ışığı, seslerindeki tonu, birbirlerine nasıl davrandıklarını izler ve bunları dünyaya dair bir gerçeklik olarak kabul eder. İşte bu yüzden, eşler arasındaki ilişki, çocuğun duygusal gelişiminin temel taşlarından biridir.
Ebeveynlerin ilişkisi çocuğun ruhuna işlenmiş bir temel gibidir. Eğer bu temel sağlam ve güven vericiyse, çocuk hayata güvenle bakar. Aile içinde sevgi ve saygının olduğu bir ortamda büyüyen çocuk, kendi değerini bilir, ilişkilerde sınırlarını çizebilir ve sağlıklı bağlar kurabilir. Ancak çatışmaların yoğun, sevgisizliğin belirgin olduğu bir evde büyüyen çocuk, kendini değersiz hissedebilir. Çünkü çocuk için anne-baba arasındaki ilişki, gelecekte kuracağı tüm ilişkilerin bir prototipidir.
Bazen ebeveynler, çocukları için her şeyi yaptıklarını düşünürler ama en önemli şeyi gözden kaçırırlar: Birbirleriyle nasıl ilişki kurduklarını. Çocuğa oyuncaklar almak, onu en iyi okullara göndermek, maddi anlamda destek olmak elbette değerlidir ama çocuğun ruhunu en çok besleyen şey, anne ve babasının birbirine sevgi ve saygıyla yaklaşmasıdır. Çocuk, evde gördüğü bu modeli ileride kendi ilişkilerinde de tekrar eder.
Eşler arasında sağlıklı bir iletişim varsa, çocuk da kendini daha güvende hisseder. Aile içinde huzur varsa, çocuk da huzurlu olur. Anne ve babanın birbirine duyduğu sevgi, çocuğun da kendini sevilebilir hissetmesini sağlar. Ama unutmayalım, sevgi sadece sözle değil, davranışla, göz temasıyla, şefkatli bir dokunuşla hissettirilir.
Doğan Cüceloğlu’nun sıkça vurguladığı gibi, çocuklar bizim sözlerimizden çok, yaşadığımız hayatı öğrenirler. Bu yüzden, onlara sadece “iyi insan ol” demek yetmez. İyi bir eş, iyi bir anne-baba olmayı göstererek öğretmeliyiz. Çünkü çocuk, sevginin ve saygının nasıl yaşandığını bizden görerek öğrenir.
O halde, çocuklarımıza verebileceğimiz en büyük armağanlardan biri, eşimizle kurduğumuz sağlıklı ilişkidir. Çünkü çocuk, huzurlu bir aile ortamında büyüdüğünde, sevgiye inanır, güvene inanır ve en önemlisi, kendine inanır.
Rehber öğretmen ve ölçme değerlendirme uzmanı
Tamer ÖZTÜRK